Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου το πρωί με την επίσημη δοξολογία στον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Στη συνέχεια, στην πλατεία της Περαχώρας, πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνων, απαγγελίες ποιημάτων, & χαιρετισμούς από τους επισήμους.
Η πολιτική, αυτοδιοικητική και στρατιωτική ηγεσία του τόπου τίμησε με την παρουσία της την τελετή. Μεταξύ των παρευρισκομένων διακρίθηκαν:
- Η Βουλευτής Κορινθίας, κυρία Μαρία – Ελένη Σούκουλη – Βιλιάλη
- Η Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού, κυρία Αθηνά Κόρκα
- Οι Αντιδήμαρχοι, Πέρρας,Μουζάκης, Κανάκης,Μαυροματίδου, Δημοτικοί και Περιφερειακοί Σύμβουλοι, η Πρόεδρος της Κοινότητας Περαχώρας, κυρία Παππά, καθώς & εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας
Η μάχη της Περαχώρας, διεξήχθη στις 26 και 27 Σεπτεμβρίου 1822, αποτελεί μια από τις λαμπρότερες στιγμές όχι μόνο της τοπικής ιστορίας αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Οι κάτοικοι της Περαχώρας, με τη συμμετοχή σημαντικών ηγετών της Επανάστασης, αντιμετώπισαν με επιτυχία τους Οθωμανούς του Δράμαλη. Οι Οθωμανοί, παγιδευμένοι στην Κόρινθο μετά την ήττα τους στα Δερβενάκια, επιχείρησαν να καταλάβουν την Περαχώρα και στη συνέχεια να διαφύγουν προς τη Ρούμελη μέσω των Μεγάλων Δερβενίων.
Τις νυχτερινές ώρες της 25ης προς την 26η Σεπτεμβρίου 1822, αποβιβάστηκαν στην παραλιακή ζώνη της Περαχώρας, με δέκα μεταγωγικά πλοία, στρατεύματα υπό την ηγεσία του Αλή Πασά του Άργους και του Δελή-Αχμέτ Πασά.
Οι Περαχωρίτες, μαζί με άλλους Δερβενοχωρίτες, πρόχειρα οχυρωμένοι στα γύρω υψώματα, στα τρία σημεία αποβίβασης των Τούρκων (Αγριλιό, Ηραίον και Στραβά), καθώς και στη θέση "Σκάλωμα", υποδέχθηκαν με καταιγισμό πυρών τους Οθωμανούς.
Η αιφνιδιαστική αυτή επίθεση εξέπληξε τους Τούρκους, οι οποίοι, παρά την ναυτική και ιππική υποστήριξη, υπέστησαν σημαντικές απώλειες.
Μετά από δύο ημέρες αποτυχημένων προσπαθειών και με σημαντικές απώλειες, οι Τούρκοι επιβιβάστηκαν στα πλοία τους και επέστρεψαν άπρακτοι και ηττημένοι στην Κόρινθο.
Η νίκη αυτή απέτρεψε τα οθωμανικά σχέδια διαφυγής προς τη Στερεά Ελλάδα μέσω των απόρθητων Μεγάλων Δερβενίων των Γερανείων, για τους εναπομείναντες Τούρκους στην Κόρινθο μετά την καταστροφή τους στα Δερβενάκια. Επιπλέον, οδήγησε σε απόγνωση το αποδεκατισμένο από την πείνα και τις αρρώστιες στράτευμα του Δράμαλη, το οποίο εγκλωβίστηκε στην περιοχή της Κορίνθου χωρίς δυνατότητα ανεφοδιασμού.
